Σύμφωνα με τον Θ.Π. ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απετέλεσε μάστιγα για τη χώρα, κυρίως για τους παρακάτω λόγους:
·
Επεβλήθη πραξικοπιματικώς ως πρωθυπουργός στον Ελληνικό λαό την 6.10.1955 από τον βασιλέα Παύλο ενώ ο Παπάγος ήταν ετοιμοθάνατος. Φυσικός και νόμιμος διάδοχός του ήταν ο Στ. Στεφανόπουλος.
· Οι βασιλικές κυβερνήσεις Καραμανλή που «κατασκευάζονταν» από την 6.10.1955 μέχρι το τέλος της διαβόητης 8ετίας (3.11.1963) κλόνισαν την πίστη προς τον αυτοσεβασμό και την φιλαλήθεια των κυβερνώντων.
· Απεχώρησε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ την 14.8.974 γιατί η συμμαχία δεν εμπόδισε την απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο, συντελώντας στην αύξηση του ειδικού βάρους της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.
· Ενίσχυσε το αντιαμερικανικό και αντιδυτικό πνεύμα που καλλιεργούσε στην Ελλάδα η άκρα αριστερά. Έτσι, εξασθένισε την άμυνά μας και ισχυροποίησε τη σοβιετική επιρροή στη χώρα μας.
· Αντιμετώπισε περιδεής την τουρκική επιθετικότητα που μεγάλωνε λόγω αλλεπάλληλων σφαλμάτων τακτικής. Τέτοιο ασυγχώρητο σφάλμα υπήρξε η ελληνική πρόταση την 27.1.1975 για παραπομπή του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αποδεχόμενος έτσι εμμέσως ότι υπάρχουν και τουρκικά δικαιώματα.
· Χαρακτήριζε συνεχώς τη Γιουγκοσλαβία ως «πολύτιμη φίλη» παραβλέποντας το μακεδονικό ζήτημα.
· Εκθεμελίωσε την παιδεία με την απομάκρυνση δεκάδων δοκιμασμένων στελεχών της, παρέδωσε τα ΑΕΙ στα φοιτητικά «σοβιέτ», που εκβιάζουν και τρομοκρατούν το διδακτικό προσωπικό, ανέχθηκε την παραποίηση της εθνικής ιστορίας μέσα στα σχολεία.
· Κατέστησε τον κομμουνισμό αποφασιστικό παράγοντα της ελληνικής πολιτικής και πνευματικής ζωής, υποχωρώντας πάντοτε στις πιέσεις του. Αφόπλισε ιδεολογικώς τη χώρα και παρέδωσε τον λαό και ειδικότερα την νεολαία ανυπεράσπιστο στην κομμουνιστική προπαγάνδα.
· Δεν είχε καμμία πολιτική για το Κυπριακό. Τον ενδιέφερε μόνο το ταχύτερο κλείσιμό του. Σύναψε τις επαίσχυντες συμφωνίες «Ζυρίχης-Λονδίνου» (Φεβρουάριος 1959) με τις οποίες η Τουρκία επανήλθε στην Κύπρο ως εγγυήτρια δύναμη ενώ είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα επ’ αυτής βάσει της συνθήκης της Λωζάννης (1923) και απέκτησε τερατώδη προνόμια στη Μεγαλόνησο, αποκλείοντας για πάντα την ένωση με την Ελλάδα
· Ανέχθηκε τους φρικαλέους βανδαλισμούς του τουρκικού όχλου κατά των Ελλήνων της Πόλης.
· Απέκοψε τον Ελληνισμό από τις ρίζες του και εκβαρβάρωσε τη γλώσσα, επιβάλλοντας τη «δημοτική» ως επίσημη γλώσσα. Όμως οι δύο μορφές της γλώσσας (καθαρεύουσα και δημοτική) εξελίσσονταν φυσιλογικά και επιδρούσε η μία στην άλλη. Παράλληλα, κατάργησε τη διδασκαλία των αρχαίων στα γυμνάσια και την συρρίκνωσε στα λύκεια.
· Οδήγησε στην καταστροφή της Αθήνας μέσω του συστήματος της αντιπαροχής.
